Een boekhandelaar is overleden. Ko van Leest. Maar krijgt een mooi stukje in de krant:
Ik ken hem niet, ook nooit in de winkel(s) geweest of een boek bij hem gekocht. Maar dat bleek dus nog niet zo makkelijk: een boek bij hem kopen. Alleen boeken die hij zelf goed vond kon je meenemen. Een apart manier van ondernemerschap! Niet de klant bepaalt, maar de ondernemer. Dat is pas autonomie en kracht. En onderscheidend toch?
Doet me denken aan de middenstander hier bij ons in het dorp. Is al wat jaartjes geleden. Ik was niet tevreden over mijn grasmaaier. Het was een ding met een snoer en dat vond ik ook een hoop gedoe elke keer met dat installeren van de elektra en het afrollen van de haspel. Ik ging naar naar onze lokale middenstander en stelde mijn vraag: ‘ik wil graag een grasmaaier op benzine, want dat gedoe met die kabels ben ik beu’. Ik wees al naar het apparaat dat ik in gedachten had. ‘Daar, zoiets lijkt me wel wat’. Ik had het geld al in mijn handen, bij wijze van spreken.
Maar zo werkt dat hier dus niet! ‘Waar heb je die maaier voor nodig?’, vroeg de man met het potlood achter zijn oor. ‘Nou, om mijn gras te maaien’, zei ik dus al iets minder zeker van mijn zaak. ‘En hoe groot is dat stukkie gras van jou dan?’, was de volgende vraag in dit kruisverhoor. ‘Ehh, nou gewoon, 5 bij 10 meter of zo’, zie ik bescheiden. ‘Dan krijg jij van mij geen benzine-maaier mee naar huis. Een gewoon handmaaiertje, dat is het beste voor jou’, klonk het resoluut vanaf de andere kant van de toonbank. En aldus ging ik dus met een (goedkoper!) handmaaiertje richting huis. En daarna maaide ik nog vele malen met de hand mijn gras.
Foto hoeft niet, onderstaande geeft een aardig beeld.
PS In VK van 29-10-2016 laat Arjan Peters weten juist niet zo gecharmeerd te zijn van deze vorm van ondernemen. Een (verplicht) praatje bij je nieuwe aankoop: niet gewenst. Sterker nog: een fatale vergissing. Ik vind het juist mooi, dat iemand dit zich kan veroorloven. Van die andere klantgerichte zaken (top 10 boekenstapeltjes, lounge, koffie etc) hebben we er al genoeg, dus die keuze heb ik al. Of het slim is van de ondernemer in kwestie (‘de praatjesmaker’) om het zo aan te vliegen, ja, daar kun je je vraagtekens bij zetten. Maar ligt er ook maar aan wat er in je ‘doelfunctie’ zit (waar je blij van wordt). Per saldo levert deze ondernemer iets van waarde op: de ondernemer doet waar ie zin in heeft (fijn) en ik heb als klant meer keuze (ook fijn).
